Амалимиз жавҳарига таъсир қилувчи шумланиш ва ирим-сиримдан сақланайлик.

Аллоҳ таоло  ўзининг каломида шундай марҳмат қилади:

 “Кимки Аллоҳга таваккул қилса, (Аллоҳнинг) ўзи унга кифоя қилади. Албатта, Аллоҳ ўзи (хоҳлаган) ишига етувчидир. Аллоҳ барча нарса учун миқдор (меъёр ва муддатни тайин) қилиб қўйгандир” .

  Ушбу оятда Парвардигори олам бандаларига ҳар бир ишида ўзининг Яратувчисига таваккал қилиш кераклигини уқтираяпти. Яъни ҳеч бир нарсага бирор кишининг тақдири боғланиб қолмаган. Бировнинг ризқи бирор нарсага боғлиқ ёки бирор кишининг қўлида эмас. Магар Пайғамбаримиз с.а.в. дедиларки

“Фақат яхшилик қилиш билан умр зиёда бўлади. фақат дуо билан тақдир ўзгаради. Албатта инсон гуноҳ қилиш билан ризқидан маҳрум бўлади”.

Демак, инсон гуноҳ қилсагина иши юришмай, иши бебарака бўлиши мумкин. Бирор нарсанинг бўлганлигида эмас. Масалан сафар ойида сафарга чиққан учун эмас ёки олдиддан қора мушук ўтгани учун эмас ёки бойўғли келиб унинг ҳовлисидан учиб қолгани учун эмас.

“Касал ўзича юқмайди, сафар ойи бехосият эмас, бойқуш бахтсизлик келтирмайди”.

Қарангки, бу ирим Пайғамбаримиз даврларида ҳам бўлган экан. Айнан шу нарсаларни Расулуллоҳ с.а.в. таъкидлаб айтаяптилар. Энди Имом Бухорий ривоят қилган шу саҳиҳ ҳадисни ҳам эшитиб, Сафар ойидан шумланиб тўй қилмаса, бундай инсон Пайғамбаримиз умматларидан ҳисобланмайди. Нима учун? Чунки Пайғамбаримиз с.а.в.нинг сўзларига ишонмаган одамга яна нима дейиш мумкин. "

“Уч нарса менинг умматим ҳануз қутула олмайдилар. Бу ирим-сирим, ҳасад ва бадгумонликдир”. Бир киши сўради: “Ё Расулаллоҳ, бу нарсалардан қандай қутулиш мумкин?” Пайғамбаримиз с.а.в. марҳамат қилдилар: “Бу нарсалардан қутулиш йўли шуки, агар ҳасад қилса, истиғфор айтсин, агар гумон қилсангиз, то очиқ баён бўлмагунча уни ҳақиқат деб айтманг, агар бирор нарсага ирим қилсангиз, Аллоҳга таваккал қилиб ишингизда давом этинг”.

Тафоъул қилса бўлади, тафоъул дегани яхши ният, яхшиликка йўйиш деган маънода. Тафоъул қилиш мумкин бунинг мисоли Пайғамбаримиз с.а.в. “Байъату Ризвон”да Макка мушриклари билан сулҳ тузаётганларида сулҳ қилиш учун улар томонидан Суҳайл ибн Амр келаётганини кўриб Расулуллоҳ с.а.в.: “Аллоҳ ишимизни енгиллишатирадиганга ўхшайди”, дедилар. Саҳобалр сўрадилар: “Ё Расулаллоҳ, қандай билдингиз?” Расулуллоҳ с.а.в.:“Мана Суҳайл ибн Амр келаяпти-ку” дедилар. Яъни “Суҳайл” луғавий маъноси “осон”, “енгил” дегани “Амр”нинг луғавий маъноси “иш” дегани. 

Тафоъулга мисоллар ҳаётимизда кўп учрайди. Масалан: урф-одатимизга биноан келин-куёвлар олдига ҳар хил ноз-неъматлар билан бир қаторда бир неча тухум ҳам қўйилади. Аслида тухум қўйишдан мақсад – уларнинг серфарзанд бўлишларини Аллоҳдан тилаш. Ёхуд келин-куёвларга қандобга сут қўшиб берилади. Бундан мурод – уларнинг ҳаётлари сутдай беғубор, қанддек ширин бўлишини исташ. Ёки куёв сарпосини ёши улуғ, оқил, олим кишилар кийдириши лозим кўрилади. Ниятлари – фарзандлари шулар каби серфарзанд, оқил, олим бўлишларини Аллоҳдан сўраш. Лекин тафоъул билан иримни аралаштириш керак эмас. Ирим қилиш – бу гуноҳ. Баъзилар олдидан қора мушук ўтса ёки ҳафтанинг айрим кунлари касал кишини бориб кўришликни ирим қиладилар. Ваҳоланки қора мушук ёки фалон кун бизнинг тақдиримизни ўзгартиролмайди. Агар бир инсонда нохушлик рўй бериб, шариатда гуноҳ бўлмаган ишлардан, яъни оддий ҳоллардан масалан юқорида зикр қилиб ўтган ҳолатлардан деб билса, унинг шумланишининг касофати ўзига уради. Аллоҳ таоло Ўзининг Қуръонида дейди: “Шумланишингиз ўзларингиз биландир” .

       Ҳадисларда келган барча нарсалар ирим эмас, балки ҳақиқатдир. Масалан  кимиким зино қилса ўзига фақирликни мерос қилади. Бунга далил росулуллоҳ с.а.в. қуйидаги ҳадислари “Эй мусулмонлар, зинодан сақланинглар, чунки унинг олтита ёмонлиги бор 3 таси дунёда ва 3 таси охиратда: 3 та дунёдагиси – чиройлиги кетади, камбағаллиги бардавом бўлади ва умри қисқа бўлади. 3 та охиратдагиси – Аллоҳнинг ғазаби, ёмон ҳисоб ва дўзахдир”.

       Бошқа бир ҳадисда : “Ёш болаларингизни тун қоронғулиги кетгунга қадар уйда олиб туринг, чунки бу шайтонларга берилган соатдир. Тонгга яқин пайтдаги тун зулматидан сақланинг, зеро ҳеч бирингиз Аллоҳ махлуқотларини қандай тарқатиб ташлаганини билмайсиз. Эшикларингизни беркитинг, сувдонларингизнинг оғзини маҳкамланг, идишларингизни ёпинг ва чироқларингизни ўчиринг”.

      “Вақтики бирортангиз бир уйга кирмоқчи бўлса, салом бериб кирсин, чунки у билан эргашиб келган шайтону жинлар қайтиб кетади. Вақтики хонага кирмоқчи бўлсангиз, салом берсин, у хона ичидаги шайтонлар чиқиб кетади. Вақтики уловга минаётган пайтда Аллоҳ таолонинг исмини зикр қилсин, унинг маркабига шайтонлар шерик бўлмайди. Вақтики тановвул қилсангиз Аллоҳ таолонинг исмини зикр қилинглар тоинки шайтонваччалар таомларингизга шерик бўлмасин, уйларингизда ахлат-чиқиндиларни қолдирманг, чунки ахлат-чиқиндилар жину шайтонларнинг хуш кўриб ўтирадиган жойларидир, дастурхонни ёйиб бепарво қолдирманглар, шайтону жинлар атрофида ётиб олишади. Улов устидаги тўқим остидаги наматларни ёйиб қўйманглар, қулфсиз уйларда турманглар, чамбарагисиз болохоналарда (ҳозирги балконларда) ётманглар, ва агар ит уввилаганини ёки эшак ҳанграганини эшитсангиз, Аллоҳ таомнига паноҳ тиланг, чунки улар сизлар кўролмайдиган нарсаларни кўради”.

Қўл ювишда “Овқатдан олдин ва кейин қўлни ювишлик камбағалликни кеткизади ва бу амал пайғамбарлар суннатдандир”. “Овқатдан қўлни ювишлик камбағалликни кеткизади ва ундан кейин ювишликни жинниликни кеткизади ва кўз нурини яхшилайди”. “Жунуб ҳолда овқатланишлик камбағалликка олиб келади. Ҳожатхонада гапиришлик эса карликка олиб келади. Ҳаммомда бавл қилишлик васвасага олиб келади.”

      Нон-ушоқларни териб ейишда фазилат. “Нон эъзозланг, чунки Аллоҳ таолонинг ўзи нонни эъзозлаган. Кимики нонни эъзозоласа, Аллоҳ таоло уни эъзозлайди”.“Кимики дастурхон остидаги ушоқларни еса фақирликдан омонда қолади”.

     Тоторхония китобида келтиришича: “Булбул ва шунга ўхшаш қушларни (тўти, қумри) қафасда сақлашлик жоиз эмас. Инсонларга фойда келтирадиган қушларни сақлаш жоиз, масалан товуқ, ўрдак, куркага ўхшаш қушларни. Лекин шундай қушларики озод қушлар, инсонларга фойдаси йўқ улар фақат ҳавас учун қафасда сақланадиган бўлса, ўша кишининг хонадонидан барака учиб, фақирлик келтиради деганлар”.

     “Қалоид” китобида Бурҳониддин Ножий: “Фақирлик ва эсипастлик олиб келадиган сабаблардан бу саллани ўтириб ўраш ва шимни тик кийишдир” дедилар.

     Али р.а. дедилар: “Уйларингизни ўргимчак уясидан тозаланглар, чунки уйда ўргимчак уясини қолдиришлик камбағаллик келтиради”. Чунки ҳадисда келтирилганки Расулуллоҳ с.а.в.: “Албатта, ўргимчак шайтондир, уни ўлдиринглар!” деб буюрганлар. Бошқа бир ҳадисда Ибн Аббос ривоят қилган: “Пайғамбаримиз с.а.в. қалдирғочни ўлдиришликдан қайтардилар ва лекин ўргимчакни ўлдиришликка буюрдилар”.

     Ибн Абдулбарр дедилар: “Фарзандингни ўлим билан дуоибад қилма, чунки у камбағалликни келтиради”. 

    Агар ҳадисларда  келтирилган нарсаларга амал қилинса инсон фарзанди бе нуқсон , бе айб, бе офат улғаяди. Аллоҳнинг иродаси ва ҳукмисиз ҳеч нарса содир бўлмайди. Бирор киши ҳатто жонзот тақдири илоҳийдан қутула олмайди. Шундай экан ислом динимиздаги гўзал суннатларга амал қилайлик.амал қилишлик билан ажр устига ажр олайлик.амалларимиз ҳабата бўлишлигидан шайтоннинг бидъат ишларимизга яқин бўлишлигидан. Яхшиларни Ислом дининга нафрат билан қарашидан сақланайлик.

     “Жўйбори Калон” аёл-қизлар ўрта махсус ислом таълим муассасаси

 ўқув ишлари бўйича директор ўринбосари Ҳуснигул Ҳалимова.