1-ФАТВО 

Ўлими яқинлиги билинган оғир беморни, ўнг томони билан юзини қиблага қаратиб ётқизилади. Бу суннатдир. Осмонга қаратиб ётқизиб, боши остига ёстиқ қўйиб, тиззалари кўтариб қўйилса ҳам, жоиздир. Лекин бу икки хил ётқизишда беморга ноқулайлик туғиладиган бўлса, ўз ҳолича қолдирилади.

Ўлими яқинлашганининг белгилари – оёқлари бўшашганидан тиззасини кўтариб ётолмаслиги, бурнининг эгри шаклга кириши, юзининг ранги ўчиб, терисининг бўшашиши ва ҳоказо. Шу каби аломатлар пайдо бўлиши билан унга Шаҳодат калимаси талқин этилади. Яъни, унга эшиттириб, «Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳу ва ашҳаду анна Муҳаммадан абдуҳу ва росулуҳ» калималари ўқиб турилади. Бу мустаҳаб амаллардандир. Лекин беморга «Айт!» деб қисталмайди. Агар бир марта бўлса ҳам айтса, ёки ғарғара қила бошласа, талқин тўхтатилади.

 «Мухтасар», «Оламгирия»,

«Ҳидоя», «Жавҳара».